همیشه یه چیزهایی هستن که از کنکور مهم ترن؛ مثل تب ٣٨، لرز، درد عضلانی، سرفه ی خشک و عطسه. مثل خانواده، مثل عزیزترین فرد زندگی یه آدم.
شوخی شوخی گفت اولین بیمار کرونایی ای که دیدم رو بغل میکنم تا شهید راه سلامت بشم، سهمیه بگیری، به آرزوت برسی.
جدی جدی تب داره، سرفه های خشکش گوش هام رو خراش میده و صدای عطسه های متوالیش ضربان قلبم رو بالا میبره.
و من؟ نشرالگوی زیست پیش دو، روی میزم هست و دارم تست قارچ میزنم، این منِ خودخواهِ مغرورِ پرتوقعِ حریص!
+ خدایا اینجوری من رو امتحان نکن، باشه؟ تقاص کارهای من رو که بقیه نباید پس بدن.
درباره این سایت